رسیدم به سوره محمد(ص) سوره ای که مدت های زیادی  آرزوم حفظ کردنش بود 

 

وَالَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَآمَنُوا بِمَا نُزِّلَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَهُوَ الْحَقُّ مِن رَّبِّهِمْ  کَفَّرَ عَنْهُمْ سَیِّئَاتِهِمْ وَأَصْلَحَ بَالَهُمْ (2)

 "و کسانى که ایمان آوردند و عمل صالح انجام دادندبه آنچه بر محمد (ص‏) نازل شده، و همه حق است و از سوى پروردگار، نیز ایمان آوردند خداوند گناهانشان را مى‏ بخشد و کارشان را اصلاح مى ‏کند."
خدایا هزاران بار شکر به خاطر پیامبری هم چون حضرت محمد(ص) و کتاب آسمانی‌ای همچون قرآن که بهمون عطا کردی.
ممنونم خداجون

رسیدم به این آیه دلمو برد

ذَلِکَ بِأَنَّ اللَّـهَ مَوْلَى الَّذِینَ آمَنُوا وَأَنَّ الْکَافِرِینَ لَا مَوْلَى لَهُمْ (11)

"این بدان سبب هست که خداوند یاور کسانی هست که ایمان آوردن و کافران را هیچ یاوری نیست!!"

سوره فتح آیه 2 برام جالب بود چون به محض خوندنش سوالی در ارتباط با عصمت پیامبر در ذهنم شکل گرفت که بلافاصله جوابش را در تفسیر پیدا کردم
**تفسیردرادامه مطلب
 
لِّیَغْفِرَ لَکَ اللَّـهُ مَا تَقَدَّمَ مِن ذَنبِکَ وَمَا تَأَخَّرَ وَیُتِمَّ نِعْمَتَهُ عَلَیْکَ وَیَهْدِیَکَ صِرَاطًا مُّسْتَقِیمًا (2)

آیه 4 خیلی قشنگ بود

هُوَ الَّذِی أَنزَلَ السَّکِینَةَ فِی قُلُوبِ الْمُؤْمِنِینَ لِیَزْدَادُوا إِیمَانًا مَّعَ إِیمَانِهِمْ وَلِلَّـهِ جُنُودُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ  وَکَانَ اللَّـهُ عَلِیمًا حَکِیمًا (4)
"او کسى است که سکینه و آرامش را در دلهاى مؤمنان نازل کرد تا ایمانى بر ایمانشان افزوده شود، لشکر آسمانها و زمین از آن خدا است، و خداوند دانا و حکیم است."
دلگرمی از این بالاتر می خوایم !!
تفسیر آیه



مُّحَمَّدٌ رَّسُولُ اللَّـهِ وَالَّذِینَ مَعَهُ أَشِدَّاءُ عَلَى الْکُفَّارِ رُحَمَاءُ بَیْنَهُمْ  تَرَاهُمْ رُکَّعًا سُجَّدًا یَبْتَغُونَ فَضْلًا مِّنَ اللَّـهِ وَرِضْوَانًا سِیمَاهُمْ فِی وُجُوهِهِم مِّنْ أَثَرِ السُّجُودِ ذَلِکَ مَثَلُهُمْ فِی التَّوْرَاةِ  وَمَثَلُهُمْ فِی الْإِنجِیلِ کَزَرْعٍ أَخْرَجَ شَطْأَهُ فَآزَرَهُ فَاسْتَغْلَظَ فَاسْتَوَى عَلَى سُوقِهِ یُعْجِبُ الزُّرَّاعَ لِیَغِیظَ بِهِمُ الْکُفَّارَ وَعَدَ اللَّـهُ الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ مِنْهُم مَّغْفِرَةً وَأَجْرًا عَظِیمًا( 29)

فکر کنم معنیش خیلی واضح باشه !!

سوره حجرات که نام دیگرش سوره اخلاق هست تمام آیاتش بحث اخلاقی داشت چون خیلی زیاد بود تفسیرش را گذاشتم  تفسیر

 پ.ن: این روزا سرم شلوغتر شده یه جورایی تموم وقتم شده قران بیشتر وقتم را برای دورش میذارم 
از خدا می خوام خودشون کمکم کنند تا بتونم کلمه به کلمه آیاتش را حفظ کنم و آیاتش با روح و جسمم آمیخته بشه و بهش عمل کنم 
خدا جون یکی ازدعاهام اینه که بعد از پایان حفظم دعوتم کنید به خونتون یعنی میشه منم مهمونتون بشم

**پاسخ به یک سؤال مهم:

"با این که پیامبر به حکم مقام عصمت از هر گناهی پاک است منظور از این جمله چیست ؟

برای پی بردن به جامع ترین پاسخ , مهم این است که ما رابطه ((فتح حدیبیه )) رابا مساله ((آمرزش گناه )) پیدا کنیم که کلید اصلی پاسخ به سؤال فوق در آن نهفته است .
بـادقت در حوادث و رویدادهای تاریخی به این نتیجه می رسیم: هنگامی که مکتبی راستین ظاهر مـی شـود و قـد بـرمـی افـرازد, وفـاداران به سنن خرافی که موجودیت خود را در خطر می بینند هرگونه تهمت و نسبت ناروا به آن می بندند.
اگـر ایـن مـکـتـب در مـسیر پیشرفت خود مواجه به شکست شود, دستاویزی محکم برای اثبات نسبتهای ناروا به دست مخالفان می افتد, و فریاد می کشند نگفتیم چنین است , نگفتیم چنان است ؟ .
امـا هنگامی که به پیروزی نائل گردد و برنامه های خود را از بوته آزمایش موفق بیرون آورد, تمام نـسـبـتهای ناروا نقش بر آب می شود, و تمام ((نگفتیم ها)) به افسوس و ندامت مبدل می گردد و جای خود را به ((ندانستیم ها)) می دهد!.
مـخصوصا در مورد پیامبر اسلام (ص ) این نسبتهای ناروا و گناهان پنداری بسیارفراوان بود, او را جنگ طلب , آتش افروز, بی اعتنا به سنتهای راستین , غیرقابل تفاهم , و مانند آن می شمردند.
صـلـح حدیبیه به خوبی نشان داد که آئین او برخلاف آنچه دشمنان می پندارند یک آئین پیشرو و الهی است .
او به خانه خدا احترام می گذارد, هرگز بی دلیل به قوم و جمعیتی حمله نمی کند, او اهل منطق و حـسـاب اسـت ;? او بـه راسـتـی هـمـه انسانها را به سوی محبوبشان ((اللّه )) دعوت می کند, و اگر دشمنانش جنگ را بر او تحمیل نکنند اوطالب و صلح آرامش است .
بـه ایـن ترتیب فتح حدیبیه تمام گناهانی که قبل از هجرت , و بعد از هجرت یاتمام گناهانی که قـبـل از این ماجرا و حتی در آینده ممکن بود به او نسبت دهند همه را شست , و چون خداوند این پیروزی را نصیب پیامبر(ص ) نمود می توان گفت خداوند همه آنها را شستشو کرد.
نـتیجه این که این گناهان , گناهان واقعی نبود, بلکه گناهانی بود پنداری و درافکار مردم و در بـاور آنـها, چنانکه در آیه 14 سوره شعرا در داستان موسی (ع )می خوانیم که موسی به پیشگاه خدا عرضه داشت: ((فرعونیان بر من گناهی دارند که می ترسم به جرم آن گناه مرا بکشند)) در حالی که گناه او چیزی جز یاری فردمظلومی از بنی اسرائیل و کوبیدن ستمگری از فرعونیان نبود. (تفسیر نمونه)"